Patron

Jan Kiliński, z zawodu mistrz szewski. W 1791 wybrany radnym miejskim Starej Warszawy, od 1793 brał udział w pracach przygotowawczych sprzysiężenia powstańczego (powstanie kościuszkowskie). 17 i 18 kwietnia 1794 uczestniczył w walkach z rosyjską załogą w Warszawie.

Jako jedyny przedstawiciel średniego mieszczaństwa powołany został przez króla do Zastępczej Rady Tymczasowej. Po czerwcowej rewolcie warszawskiej, kiedy lud samowolnie wyciągnął z więzienia zdrajców i powiesił ich na ulicach miasta, wystąpił z inicjatywą usunięcia z Warszawy „niespokojnego elementu”.

Dnia 2 lipca 1794 mianowany przez Tadeusza Kościuszkę pułkownikiem, został upoważniony do wystawienia pułku piechoty i objęcia w nim nominalnego dowództwa (XX regiment). Po upadku powstania uciekł do Poznania, gdzie został aresztowany przez Prusaków i wydany Rosji. W grudniu 1794 zesłany do twierdzy pietropawłowskiej w Petersburgu, zwolniony z więzienia pod koniec 1796. Zamieszkał w Wilnie, następnie w Warszawie.